از صنف لبوفروشان تا رانندگان تاکسی

همه آنها که نمی‌توانند در رفراندوم شرکت کنند!

دانشجویان عضو تشکل‌های اسلامی و انقلابی، صنف لبوفروشان، رانندگان تاکسی و ... نباید در رفراندوم شرکت کنند!

به گزارش فرهنگ نیوز ، تقی دژاکام، از فعالان رسانه‌ای در صفحه شخصی فیس‌بوکش نوشت:

قبل از آنکه رفراندوم را برگزار کنید، لطفاً یک آئین نامه بنویسید تا مردمی که نباید در این همه پرسی شرکت کنند تکلیف خودشان را بدانند. مثلاً افراد و گروه‌های زیر در این انتخابات رأیشان را توی صندوق رفراندوم شما بکنند یا نه:

- صنف لبوفروش
- رانندگان تاکسی
- کسانی که شناسنامه ندارند و کسی نمی‌شناسدشان
- کسانی که از سرما می‌لرزند
- دانشجویان عضو تشکلهای اسلامی و انقلابی که در جلسات دانشجویی اجازه حضور یا اظهار نظر ندارند
- کسانی که به دلایل مختلف سواد کافی ندارند و «بیسواد» شناخته می‌شوند
- کسانی که به دلیل سوء مدیریتها به عنوان «بی‌کار» شناخته می‌شوند.
- کسانی که از جاهای خاص حقوق می‌گیرند
- اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بخصوص آنها که هم رسانه دارند و هم آموزشهای نظامی و اسلحه شناسی را گذرانده‌اند
- نویسندگان و کارکنان روزنامه‌های کیهان، وطن امروز، جوان و خبرگزاریهای فارس، تسنیم، مشرق و سایتهای رجانیوز، جهان نیوز و ...
- کسانی که بدون توجه به توصیه‌ها و تهدیدهای دولت محترم، از گرفتن یارانه قانونی خود انصراف ندادند (چیزی در حدود ۷۳ میلیون نفر)
- کلیه کسانی که می‌کوشند به شیوه انبیای عظام و اهل بیت «علیهم السلام« مردم را تا حد ممکن به بهشت الهی هدایت کنند
- کلیه کسانی که مخاطب خاص رئیس جمهور محترم در عبارت «بروید به جهنم» محسوب می‌شوند.
-همه کسانی که «افراطی» قلمداد می‌شوند هم حق رأی دادن ندارند؟
- کسانی که اصلاح طلبان به آنها «متحجر» می‌گویند هم در انتخابات نباید شرکت کنند؟
- «تازه به دوران رسیده‌ها»‌هم نباید رأی بدهند و در این مورد، سن رأی دهندگان باید در حدود میانگین سنی اعضای دولت جناب آقای روحانی باشد بلکه بیشتر؟!
- شهروندان «نفهم»، «کم تحمل»، «ترسو» و ... هم نباید در «همه» پرسی شرکت کنند؟
- و بالاخره تمام میلیونها نفری که از سال 84 تا 92 به کسانی مثل «محمود احمدی نژاد»، «لاریجانی»، «قالیباف»، «سعید جلیلی»، «غرضی» و ...رأی دادند و به قول اصلاح طلبها از این رأی خودشان «توبه» نکردند!

آیا اینها حق رأی دادن در این رفراندوم را ندارند؟ و اگر ندارند، چند نفر حق شرکت و رأی دادن دارند؟!
زیاده جسارت است...

عکس/ابتکار پسران شهدا و رزمندگان

عکس پسران شهدا ورزمندگانی که تصویر پدرانشون رو با همان ترکیب تکرار کرده اند...

مجلسی برای خبرگان

نخبگان خبرگان و دوری از سیاست زدگی

مجلس خبرگان، مجلسی برای خبرگان نظام اسلامی در زمینه‌ی مشخص کردن ولایت امر است و مهم‌ترین و تأثیر گذار ترین نقش سیاسی، اجتماعی و... را در جمهوری اسلامی ایران ایفاء می‌نماید.

گروه سیاسی فرهنگ نیوز: مجلس خبرگان رهبری، مجلسی است که قانون اساسی آن را این چنین توصیف می‌نماید: «خبرگان رهبری درباره همه فقهای واجد شرایط مذکور در اصول پنجم و یک صد و نهم بررسی و مشورت می‌کنند، هرگاه یکی از آنان را اعلم به احکام و موضوعات فقهی یا مسائل سیاسی و اجتماعی یا دارای مقبولیت عامه یا واجد برجستگی خاص در یکی از صفات مذکور در اصل یک صد و نهم تشخیص دهند او را به رهبری انتخاب می‌کنند و در غیر این صورت یکی از آنان را به عنوان رهبر انتخاب و معرفی می‌نمایند. رهبر منتخب خبرگان، ولایت امر و همه مسئولیت‌های ناشی از آن را بر عهده خواهد داشت.»(1) چنین مجلسی که انتخاب بالاترین مقام یک نظام اسلامی و به تبع آن ولی امر مسلمین جهان را دارد، بایستی حداقل صفات مربوط به رهبری را داشته باشند تا بتوانند به وظیفه‌ی قانونی خود عمل نمایند. در واقع مجلس خبرگان، مجلسی برای خبرگان نظام اسلامی در زمینه‌ی  مشخص کردن ولایت امر است و مهم‌ترین و تأثیر گذار ترین نقش سیاسی، اجتماعی و... را در جمهوری اسلامی ایران ایفاء می‌نماید. بر این اساس در این نوشتار به بررسی اوضاع این مجلس در ماه‌های اخیر و اهداف بعضی از جناح‌ها می‌پردازیم.

الف) ریاست مجلس خبرگان رهبری

ریاست بر مجلس خبرگان رهبری، ریاست بر کرسی‌ای است که هدایت و مدیریت بر اجلاسیه ها و موضع گیری هیئت رئیسه ی بالاترین و فراجناحی‌ترین مجلس کشور را بر عهده دارد. تکیه زدن بر چنین کرسی‌ای شاید اوهامی را در بعضی از عناصر معلوم‌الحال و یا جناح‌های سیاسی ایجاد نماید که بتوانند به وسیله‌ی آن ابزار قدرتی داشته باشند تا موج سواری رسانه ای و سیاسی علیه نهادهای حاکمیتی نمایند. غافل از اینکه یکی از شروط رهبری جامعه‌ی اسلامی شجاعت می‌باشد و شجاعت در برابر فشارهای سیاسی یکی از پایین مراتب ماهویِ شئون رهبری است. بر همین اساس طمع ورزی عده ای سودجو و فرصت طلب از درگذشت عالم وارسته، آیت الله مهدوی کنی، نشان از جسارت و برنامه ریز پیچیده‌ی عناصر باقی مانده از فتنه‌ی 88 است که به دنبال جبران آسیب‌های قیام ملی 9 دی در پیچیده شدن طومار فتنه گران می‌باشند.  لذا ایجاد فشارهای سیاسی (2) و در نهایت موج سواری رسانه ای در بلواهای خبری، رویکردی است که روزنامه‌ها و رسانه‌های زنجیره ای به دنبال آن هستند تا بتوانند با فشار و تزریق سموم رسانه ای گزینه‌های حامی خود را بر کرسی ریاست مجلس بنشانند.

 

در این راستا، بایستی توجه داشت ریاست مجلس خبرگان رهبری، حداقل‌های صفات اصول قانون اساسی در مورد جایگاه رهبری را داشته باشد تا بتوانند در مدیریت جلسات و نظارت بر رهبری، صاحب نظر و قابل اتکا باشد. اما افراد فاقد چنین جایگاه‌هایی و به تبع آن اتخاذ رویکردهایی در چند سال گذشته که جایگاه نظام اسلامی را تضعیف نمودند و هیچ اهتمامی نسبت به مقام فصل الخطابی ولایت فقیه ندارند، یقیناً صلاحیت لازم بر تصدی چنین پست خطری را نخواهند داشت. و انتخاب آنان به عنوان ریاست مجلس خبرگان رهبری نه تنها به نفع آرمان‌های اصلی نظام نیست بلکه ایجاد دو قطبی شدن جامعه و خسارت‌های معنوی فراوان از آن نشئت می‌گیرد.

 

ب) حزب گرا نبودن خبرگان

یکی از مهم‌ترین نکاتی که بایستی خبرگان رهبری به آن توجه داشته باشند، عدم تبعیت از احزاب و یا گروه خاصی در جایگاه عضو مجلس خبرگان رهبری است.  کنار گذاشتن  منفعت‌های اسلام و نظام اسلامی توسط افرادی که کشف و انتخاب مقام ولایت امری را بر عهده دارند، می‌تواند خسارت‌های جبران ناپذیری را به وجود آورد که ده‌ها سال جنگ تحمیلی قادر به ایجاد آن نیست. بر این اساس بایستی به آن توجه داشت که در آینده‌ی نزدیک به ویژه در سال آینده، هجمه‌های مختلفی بر نظام اسلامی وارد می‌شود تا دستگاه انقلابی و فراجناحی و قانونی شورای نگهبان مجبور به تأیید بعضی از گزینه‌های سیاسی احزاب مختلف باشند تا بتوانند سهم طلبی و منعت طلبی خود را افزایش داده و به وسیله‌ی آن قدرت و ثروت حزبی خود را مستحکم نمایند. اما بر خلاف نیات شوم و اشتباهات راهبردی چنین افرادی، شورای نگهبان به عنوان یک نهاد انقلابی و اسلامی، هیچ گاه تسلیم چنین فشارهایی نگردید و تبعیت از قانون اساسی و احکام شرعی را بر خود واجب می‌داند.

 

ج) اهمیت و بصیرت آفرینی خبرگان

جایگاه علمی، اخلاقی و به تبع آن داشتن پایگاه اجتماعی مناسب، یکی از عناصر مهم در انتخاب خبرگان رهبری است. افرادی که پیشوای رهبری دینی منطقه‌ی خود هستند می‌توانند نقش قابل توجهی در بصیرت افزایی مناطق انتخاب شده‌ی خود داشته باشند و قادرند فتنه‌های مختلف را نابود ساخته و کشور را از حوادث مختلف نجات دهند تا جایی که بصیرت افزایی و نقش این افراد و عالمان در مناطق مختلف از تمامی عناصر رسانه ای و بصیرت آفرین بالا بوده است.

 

اما آنچه که باید به عنوان نتیجه گیری بیان داشت، توجه به مقابله با سیاست زدگی مجلس مهم و پر اهمیتی همچون مجلس خبرگان رهبری است که جایگاه فرا حاکمیتی و نظارتی بر بالاترین مقام نظام اسلامی دارد. مجلسی که به نمایندگی از ملت کشف و انتخاب رهبری جامعه‌ی اسلامی را بر عهده دارند و می‌توانند بصیرت آفرینی و ارتقای سطح دینی جامعه را دنبال نماید. در واقع خبرگان رهبری جریان حیاتی و اصلی نظام اسلامی است که در آن انتخاب رهبری دنبال می‌گردد. بر این اساس تکیه زدن بر کرسی ریاست این مجلس، بایستی توسط افرادی باشد که حداقل صلاحیت‌های اداره‌ی مقام رهبری را داشته و بتوانند هدایت و مدیریت اجلاسیه های مختلف مجلس خبرگان رهبری را به نحو احسن انجام دهند. اقدامی که با تبعیت و  خط گیری از احزاب سیاسی مختلف سازگار نبوده و روح شجاعت و بصیرت را از مجلس خبرگان رهبری می‌زداید.

 

پی نوشت:

1)     اصل یک صد و هفتم قانون اساسی

2)     http://www.khabaronline.ir/detail/382410

حدیث روز ؛

عاقبت فرار از دانشمندان در آخرالزمان !

به زودى زمانى براى مردم فرا رسد که از دانشمندان فرار می کنند چنانچه گوسفند از گرگ می گریزد.

به گزارش فرهنگ نیوز ، پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی(ص) در روایتی یکی از ابتلائات مردم آخرالزمان را بیان می فرمایند که به شرح زیر است :

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلّم سَیَأْتِی زَمَانٌ عَلَى أُمَّتِی یَفِرُّونَ مِنَ الْعُلَمَاءِ کَمَا یَفِرُّ الْغَنَمُ عَنِ الذِّئْبِ فَإِذَا کَانَ کَذَلِکَ ابْتَلَاهُمُ اللَّهُ تَعَالَى بِثَلَاثَةِ أَشْیَاءَ الْأَوَّلُ یَرْفَعُ الْبَرَکَةَ مِنْ أَمْوَالِهِمْ وَ الثَّانِی سَلَّطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ سُلْطَاناً جَائِراً وَ الثَّالِثُ یَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْیَا بِلَا إِیمَانٍ‏/ مستدرک الوسائل: ج ۱۱، ص ۳۷۶، ح ۱۳۳۰۱٫ [۲۱] – بحارالأنوار: ج ۱، ص ۱۷۲، ح ۲۵٫

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: به زودى زمانى براى مردم فرا رسد که از دانشمندان فرار می کنند چنانچه گوسفند از گرگ می گریزد. در آن صورت خداوند آنان را  به سه چیزمبتلا مى‏ کند: اول: برکت را از اموالشان بر می دارد. دوم: سلطانى ستمگر بر آنان مسلط می گرداند. سوم: بدون ایمان از دنیا می روند.

رفراندوم یا دورزدن قانون؟!

پشنهاد رفراندوم برای حل مشکلات از سوی رئیس‌دولت‌ها بیشتر نوعی دورزدن قانون و القای این مطلب است که نظر مردم با نظر نمایندگان مجلس متفاوت است و قوه‌مجریه شان بالاتری از مجلس دارد.

به گزارش فرهنگ نیوز ، رفراندوم؛ رای مستقیم از همه اعضای جامعه است که در کشورهای بزرگ تنها برای تصویب قانون اساسی یا تغییر اساسی درحکومت برگزار می شود ولی در برخی جوامع کوچک برای همه امور رای اعضای جامعه پرسیده می‌شود. بر هیمن اساس تاکنون در نظام جمهوری اسلامی، سه همه پرسی به منظور رای به نظام جمهوری اسلامی، رای به قانون اساسی و رای به بازنگری در قانون اساسی برگزار شده است.

 

مهر نوشت : اما روز گذشته در اولین کنفرانس اقتصاد ایران روحانی صحبت از برگزاری رفراندوم برای حل مشکلات کشور کرد. وی به اصول 59 قانون اساسی که تاکنون اجرا نشده اشاره کرد و گفت که به عنوان مسئول اجرای قانون اساسی خیلی تمایل دارم تا شرایطی فراهم شود تا یک بار هم شده آن اصل عملی شود و یک مساله مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در قالب ماده قانونی یا برنامه به آرای عمومی مردم و همه پرسی گذاشته شود . روحانی در سخنان خود تاکید کرده که تمایل دارم برای یک بار هم شده برای اجرای مسئله بسیار مهمی که برای همه اهمیت دارد، از مردم سوال شود.

 

اما قبل از آرزوی برگزاری همه پرسی روحانی از اقتصاد و سیاست سخن می گفت. رئیس جمهور اعتقاد دارد سال ها و دهه ها است که در کشورما اقتصاد به سیاست یارانه می دهد، و در ادامه پیشنهاد داد که بیایید یک دهه هم امتحان کرده و از سیاست داخلی و خارجی به اقتصاد یارانه بدهیم تا ببینیم، وضعیت زندگی، معیشت و اشتغال جوانان چگونه خواهد شد. از این اظهارات روحانی برداشت می شود که موضوع همه پرسی مد نظر رئیس جمهور اقتصادی باشد.

 

اما این اظهارات روحانی بی سابقه نبوده و روسای جمهور گذشته نیز پیش از این برای به کرسی نشاندن حرف خود در برابر  قوه مقننه و شورای نگهبان از واژه رفراندوم استفاده کرده بودند.

 

در گذشته دولت اصلاحات نیز برای پیشبرد اهداف غیر قانونی خود یعنی تصویب لوایح دوقلو خواستار برگزاری همه پرسی شد. دولت اصلاحات همراه با مجلس ششم در پی افزایش اختیارات رییس جمهور و کاهش قدرت شورای نگهبان در انتخابات مجلس هفتم لایجه افزایش اختیارات رئیس جمهور موسوم به لوایح دوقلو را تصویب کرد که این لایحه توسط شورای نگهبان رد شد. نمایندگان مجلس ششم در اعتراض به رد این لایحه تحصن کردند؛ اما تهدیدات افراطیون تنها به تحصن ختم نشد بلکهبرگزاری رفراندوم را به عنوان گزینه‌ دیگری برای رسیدن به خواسته خود طراحی کردند.

 

در همین راستا محمدرضا خاتمی دبیر کل وقت حزب مشارکت نیز بر راه حل رفراندوم تأکید و گفته بود: «اگر از سوی شورای نگهبان (لوایح دوگانه) رد شود، رفراندوم را پیشنهاد می‌کنیم » همچنین جلایی‌پور نیز با تاکید براین تهدید گفته بود: «اگر لوایح تصویب نشود،‌ جنبش اصلاحی دو راهکار پیش رو دارد: اول رفراندوم و نهایتاً استعفا» اما در نهایت این لوایح توسط محمد خاتمی باز پس گرفته شد.

 

در دولت دهم، هم که بارها تقابل دولت و مجلس را شاهد بودیم؛ احمدی نژاد برای رسیدن به خواسته خود از استفاده از واژه همه پرسی برای فشارآوردن به مجلس بی بهره نماند.

 

احمدی نژاد که آن روزها به دنبال اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها بود درآمد 40 هزار میلیارد تومانی را برای اجرای این قانون درنظر گرفته بود؛ اما نمایندگان خانه ملت نگران افزایش تورم در جامعه بودند و به این دلیل درآمد 20 هزار میلیاردی را تصویب کردند. احمدی نژاد هم معتقد بودم که 20 هزار میلیارد تومان برای اجرای این طرح برای سال اول سخت است و اهداف واقعی قانون را برآورده نمی‌کند؛ لذا پیشنهاد رفراندوم برای اجرای قانون هدفمند یارانه ها را داد.

 

در واقع احمدی نژاد با پیشنهاد رفراندم به طور تلویحی سعی داشت این گونه القا کند که نظر مردم با نظر نمایندگان مجلس متفاوت است و قوه مجریه شان بالاتری از مجلس که توسط بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در راس امور خوانده شده است، دارد.

 

البته در نهایت مشکل احمدی نژاد با ارسال نامه ای به مجلس شورای اسلامی و درخواست کمک برای اجرای قانون هدفمندسازی یارانه حل شد و مجلس درآمد 35 هزار میلیارد تومانی ناشی از اجرای این قانون را برای دولت تصویب کرد.

 

اما منتقدان جدی احمدی نژاد امروز خود از ادبیات وی در عرصه سیاسی و زمامداری استفاده می کنند و هرازگاهی تداعی کننده دولت نهم و دهم در ذهن ها می شوند. بطوریکه مرتضی الویری فعال اصلاحات در انتقاد از ادبیات روحانی می گوید: من معتقدم آقای روحانی در زمینه مسائل داخلی می‌توانستند عملکرد بهتری داشته باشند. هم اکنون وعده‌های سیاسی یکی از مطالبات جدی افکار عمومی جامعه است که این مساله نیازمند تدبیر دولت آقای روحانی است. بنده انتقاد دیگری که نسبت به آقای روحانی وارد می‌دانم این است که ایشان برای بیان برخی مواضع خود بعضا از ادبیات احمدی‌نژادی استفاده می‌کنند. این نوع ادبیات به برنامه‌های سازنده و راهگشای آقای روحانی لطمه وارد می‌کند. استفاده از عباراتی مانند «تازه به دوران رسیده‌ها»، «بروید به جهنم» و یا «بیسواد» به نوعی تکرار ادبیات احمدی‌نژادی است.

 

البته رئیس دولت یازدهم به صراحت اعلام نکرد که در چه موضوعی قصد دارد رفراندوم برگزار کند اما با توجه به موضوع همایش و از آنجا که این دولت کلید فقل های اقتصادی را در سیاسیت خارجی و مذاکرات هسته ای می داند و بارها منتقدان مذاکرات هسته ای را که تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس را نیز شامل می شود با ادبیاتی متفاوت! خطاب کرده است؛ اینطور پیش بینی می شود که مذاکرات هسته ای موضوع همه پرسی مد نظر رئیس جمهور باشد. برخی اعتقاد دارند روحانی نگران مخالفت قانونی مجلس با توافق هسته ای احتمالی با 1+5 است. براساس قانون، هرگونه توافق نامه خارجی باید به تصویب مجلس برسد.

 

از سویی دیگر رئیس جمهور بارها از همکاری سه قوه سخن گفته و معتقد است که همه کارها به دست دولت نیست و برای حل مشکلات  باید همه قوا دست به دست هم دهند. مگر نه این است که خانه ملت نشینان که شان نمایندگی مردم ایران را دارا هستند، در رفراندومی کوچکتر قوانین و مقرارت جدید را براساس قانون اساسی و شرع تصویب می کنند؟

 

اما با کمی تامل نسبت به وضعیت سیاسی و اقتصادی روسای جمهوری که صحبت از رفراندوم کردند نوعی دور زدن قانون برای رسیدن به خواسته و هدف خود، تضعیف جایگاه مجلس شورای اسلامی و خودکامگی به چشم می خورد.

 

البته دولت یازدهم در میانه راه است و امید می رود با کسب تجربه بیشتر، بهتر بتواند تدبیر خود را برای بازگرده گره و مشکلات اقتصادی بکار گیرد.

 

همانطور که رهبر معظم انقلاب در ایام انتخابات متذکر شدند ممکن است یک سخن رئیس جمهور کشور را 40 سال جلو و یا عقب بیندازد. دولت یازدهم هم باید از دولت های گذشته درس عبرت گرفته و همچنانکه خود شعار داده است براساس اعتدال و منطق رفتار کند و با پافشاری بر اصول و آرمان های انقلاب اسلامی به جهانیان نشان دهد که ایران ذره ای از اصول و آرمان های خود در مذاکرات هسته ای کوتاه نخواهد آمد.