حمله به حرم عقیله، ثابت کرد، دشمن تازه شهادت عباس را باور کرده است....

یادی از شهید غلامعلی بایندر

دیروز سوم شهریور سالروز هجوم متفقین به جنوب و شمال ایران در سال 1320 است، تهاجمی که با وجود اعلام بی طرفی ایران انجام شد. در نخستین ساعات این تهاجم یکی از قهرمانان ملی ایران بنام غلامعلی بایندر شهید شد.

غلامعلی بایندر که بود
شهید غلامعلی بایندر فرزند دوم مرحوم علی‌اکبر بایندر (پدر ۳ شهید) که سال ۱۲۷۷خورشیدی در تهران متولد گردید. پدر وی اهل بیجار از توابع کردستان بود. وی تحصیلات متوسطه خود را در مدرسه دارالفنون به پایان رسانده و سال ۱۲۹۹ از مدرسه نظام مشیرالدوله با درجه ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل شد.سپس در خرداد ۱۳۰۲به فرانسه اعزام شد و تا سال ۱۳۰۷، طی مدت ۵ سال، دوره‌های دانشکده توپخانه «پوآتیه» و دانشکده تکمیلی«مونتن بلو» و دانشگاه جنگ فرانسه را با موفقیت طی و به کشور مراجعت کرد.

سال ۱۳۱۰ فرماندهٔ نیروی دریائی ایران شد و در حقیقت نیروی دریائی جدید ایران را بنیان‌گذاری کرد. چند سال بعد رضاخان طی حکمی غلامعلی بایندر را به عنوان نماینده دولت ایران در امور دریایی، به وزارت امور خارجه معرفی کرد. از ماموریت‌های‌ مهم‌ بایندر در این‌ منصب‌ سفر به‌ جزیره تنب‌ همراه‌ گروهى‌ از افراد نیروی‌ دریایى‌ بود. او ضمن‌ بازدید از آنجا رسما به‌ مقامات‌ نیروی‌ دریایى‌ انگلیس‌، مستقر در تنب‌ اعلام‌ کرد که‌ این‌ جزیره‌ بخشى‌ از ایران‌ است. وی‌ با این‌ کار موجبات‌ نگرانى‌ و اعتراض‌ وزارت‌ خارجه بریتانیا را فراهم ‌آورد.

در سال ۱۳۱۲ به دستور غلامعلی بایندر فرماندهی نیروی دریایی ‏ایران ناو پلنگ به بندر باسعیدوی جزیره قشم رفته و با پایین آوردن پرچم انگلیس، ‏پرچم ایران را در این بندر به اهتزاز درمی‌آورد.در این میان، رضاشاه نیز به سرزنش بایندر می‌پردازند و ‏وی را به دلیل اقدام ابتکاری‌اش در اخراج انگلیسی‌ها تخطئه می‌کنند. انگلیسی‌ها نیز از فرصت استفاده کرده ‏و ضمن بازگشت به باسعیدو، تبلیغات زیادی علیه نیروی دریایی ایران راه می‌اندازند.

غلامعلی بایندر در سال ۱۳۱۵ در مقام اولین فرمانده نیروی دریایی نوین ایران به درجه ناخدایکمی (سرهنگی) نایل آمد و در سال ۱۳۱۹ به درجه دریاداری (سرتیپی) رسید و برابر مقرارت ارتش، از تاریخ یک روز قبل از شهادت به درجه دریابانی (سرلشکری) نایل شد.

نحوه شهادت دریابان غلامعلی بایندر
شهید بایندر که ۴۸ ساعت قبل از شهادت علاوه بر مسوولیت فرماندهی نیروی دریایی، به سمت فرماندهی کل منطقه جنوب خوزستان نیز منصوب شده بود و تیپ مستقل مرزی را تحت امر داشت در ساعت ۴ بامداد سوم شهریور ۱۳۲۰، با شنیدن صدای انفجار، با سرعت از منزل خارج و با استفاده از قایق موتوری و زیر آتش مسلسل نیروهای مهاجم انگلیسی، خود را به مقر فرماندهی رسانده و پس از صدور دستورات لازم به افسران ستاد و فرماندهان، به تلگرافخانه رفته و گزارش وقایع و هجوم نیروهای انگلیسی را به تهران و اهواز مخابره می‌کند.

آنگاه با حضور در قرارگاه گردان مرزی، عده‌ای را مامور مقاومت در برابر مهاجمین کرده و خود که مسلح به یک قبضه تفنگ برنو بود به اتفاق سروان ولی‌الله مکری‌نژاد که معاون فرمانده گردان یکم هنگ ۸ توپخانه بود با اتومبیل و از راه خشکی عازم خرمشهر شد، تا ستاد فرماندهی عملیات را در منطقه حفار(که از لحاظ نظامی موقعیت مناسبی داشت و بیش از ۲ قبضه توپ ۱۰۵م.م و گروهی سرباز در آنجا مستقر بودند) تشکیل دهد.

اما چند دقیقه بعد از حرکت، با نیروهای موتوریزه مهاجمین انگلیسی مواجه و در حین مقاومت و جنگ و گریز با آنان در شرایطی که تلاش می‌کردند تا با استفاده از پستی و بلندی‌های منطقه، خود را به نهر جاسبی برسانند با رگبار مسلسل متجاوزان انگلیسی در حوالی پاسگاهی نزدیک بی‌سیم خرمشهر به شهادت رسیدند. از ویژگیهای منحصر به فرد دریابان بایندر این بود که دارای آثار متعددی تالیفی می باشند که از آن جمله می توان به : نقشه خلیج‌ فارس‌ (تهران‌، ۱۳۱۰ش‌)، خلیج‌ فارس‌ (خرمشهر، ۱۳۱۷ش‌)، جغرافیای‌ خلیج‌ فارس‌ (تهران‌، ۱۳۱۹ش‌)، اصول‌ دریانوردی‌، آیین‌نامه‌های‌ توپخانه‌ در ۶ جلد، راهنمای‌ ناوی، مقالاتى‌ در مجله ارتش، دستور تیر توپخانه سبک‌، آیین‌نامه مشق‌ پای‌ توپ‌ کوهستانى‌ اشاره نمود.

بخشی از وصیتنامه شهید بایندر
ای هموطن که کرانه های سوزان خلیج فارس زادگاه توست و این ژرفای زندگی‌بخش، مرواریدهایش را نثار تو می سازد تا مزد تلاشت را از کام کوسه ها به درآری و ماهیانش را هدیه فرزندانت، تا قوت آنان را تامین کنی و تو که فرسنگ ها دورتر از این دریای ایرانی، خلیج فارس را تنها از روی نقشه جغرافیا می شناسی. آیا هرگز با خود اندیشیده‌ای که این آب تلخ و شور پهناور، بهترین پاسدار تاریخ تو، شرف تو و ملیت توست؟

تو ای ایرانی که در گوشه‌ای از این آب و خاک به سر می بری و به فرهنگ و تمدن اسلامی خویش می بالی و افتخار می کنی؛ هیچ می‌دانی که همین دریا، زاده فرهنگ و تاریخ و تمدن تو بوده است؟ هیچ می دانید که اگر روزگاری، که هرگز چنان روزی مباد، ایران این مرز دریایی خود را از دست بدهد و یا نیروی لازم برای پاسداری از آب‌های آن نداشته باشد، همه ما چون پرنده‌ای اسیر در قفس زادگاهمان زندانی خواهیم شد.

ناوسروان یدالله بایندر، دیگر برادر غلامعلی بایندر نیز در سال ۱۳۲۰ مسوولیت کفالت فرماندهی نیروی دریایی در دریای خزر را به عهده داشت که در آخرین ساعات شب دوم شهریور ۱۳۲۰ به دولت ایران اطلاع داده شد به خاطر بی توجهی به خواسته متفقین مبنی بر اخراج نیروهای آلمانی، ارتش دو کشور به شمال و جنوب ایران حمله خواهند کرد. به فاصله چند ساعت از زمین و هوا و دریا کشور ما در معرض تهاجم قرار گرفت. در شمال نیروهای حمله کننده با خشونت بندر انزلی را از زمین و هوا مورد تهاجم قرار داده و باعث کشته شدن ناو سروان یدالله بایندر شدند. مزار وی هم اکنون در محوطه باراندازهای بندر انزلی است.

افشاگری بی‌سابقه درباره نقش آمریکا در حمله شیمیایی به ایران

اسناد سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا نشان می‌دهد این کشور از استفاده عراق از گازهای شیمیایی علیه ایران مطلع بوده و به رژیم این کشور در این حملات کمک ‌کرده است.

به گزارش فارس،نشریه «فارین پالیسی» در گزارشی اختصاصی با استناد به اسناد سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) نوشته است آمریکا از حملات شیمیایی عراق به ایران مطلع بوده و حتی با دادن تصاویر ماهواره‌ای به «صدام حسین» در این حملات کمک می‌کرده است. فارین پالیسی در این مورد نوشته است: دولت آمریکا ممکن است گزینه اقدام نظامی علیه دولت سوریه را در پاسخ به حمله‌ای شیمیایی به یکی از مناطق حومه دمشق بررسی کند. اما یک نسل قبل‌تر، نهادهای نظامی و اطلاعاتی آمریکا از حملات شیمیایی‌ای مطلع بودند و هیچ‌کاری در قبال آن نکردند که بسیار بدتر از هر حمله‌ای بود که تاکنون در سوریه رخ داده است.

در سال 1988، در روزهای پایانی جنگ ایران و عراق، آمریکا به واسطه تصاویر ماهواره‌ای متوجه شد که ایران در آستانه باز کردن معبری بزرگ در دل لایه‌های دفاعی عراق و رسیدن به دستاوردی راهبردی قرار دارد. مقامات اطلاعاتی آمریکا در حالی محل نفوذ نیروهای ایرانی را به اطلاع عراقی‌ها رساندند که به خوبی می‌دانستند «صدام حسین» با تسلیحات شیمیایی از جمله عامل اعصاب «سارین» به آن‌ها حمله می‌کند.

تصاویر و نقشه مسیر پیشروی نیروهای ایرانی، محل استقرار تاسیسات پشتیبانی و لجستیکی و جزئیاتی در مورد سامانه‌های پدافندی ایران، از جمله اطلاعاتی بود که آمریکا به عراق منتقل کرد. عراقی‌ها پیش از آن هم در اوایل سال 1998 با کمک تصاویر و نقشه‌های ماهواره‌ای و دیگر اطلاعاتی که از آمریکا دریافت کرده بودند، چهار حمله شیمیایی گسترده دیگر نیز با گاز «خردل» و «سارین» انجام داده بودند.

به نوشته فارین پالیسی این حملات به تغییر موازنه در جنگ و حضور ایران پای میز مذاکره موثر بود. این حملات همچنین از جمله آخرین سری حملات شیمیایی بود که دولت ریگان از آن اطلاع‌ داشت و از افشای آن خودداری می‌کرد. مقامات آمریکایی همواره اطلاع و رضایت خود از حملات شیمیایی عراق را انکار کرده و تاکید کرده‌اند که دولت «صدام» هیچ‌گاه به آن‌ها اعلام نکرد که قصد دارد از این تسلیحات استفاده کند. اما «ریک فرانکونا» سرهنگ بازنشسته نیروهای هوایی آمریکا که در زمان حمله 1988 وابسته نظامی آمریکا در بغداد بود، تصویری تفاوت ارائه می‌دهد. وی می‌گوید: عراقی‌ها هیچ‌وقت به ما نگفتند که می‌خواهند از گاز اعصاب استفاده کنند. لازم نبود بگویند. ما از قبل می‌دانستیم.

اسناد تازه‌افشاشده سیا و اظهارات افرادی مثل فرانکونا نشان می‌دهد که آمریکا مستندات قاطعی از حملات شیمیایی عراق از اوایل سال 1983 در اختیار داشته است. در آن زمان ایران در مجامع عمومی می‌گفت عراق از تسلیحات غیرقانونی استفاده کرده و شکایتی را نیز برای ارائه به سازمان ملل آماده می‌کرد. اما این پرونده شواهد کافی علیه عراق نداشت. این در حالی است که نهادهای اطلاعاتی آمریکا در گزارش‌های فوق‌محرمانه و یادداشت‌هایی که در اختیار مقامات ارشد اطلاعاتی قرار گرفته بود، چنین شواهدی را در اختیار داشتند. با این حال، سیا از ارائه آن‌ها و اظهارنظر در مورد این پرونده خودداری کرد.

برخلاف امروز که بحث‌های داغی در مورد لزوم مداخله نظامی آمریکا در سوریه در پاسخ به حمله شیمیایی ادعایی، مطرح می‌شود، سه دهه قبل آمریکا رویکردی منفعلانه در قبال حملات شیمیایی پرتعداد و گسترده صدام علیه دشمنان و حتی مردم خودش در پیش گرفت. دولت ریگان به این نتیجه رسیده بود که این حملات می‌تواند به پایان جنگ کمک کند و بهتر است که ادامه داشته باشد. سیا به این جمع‌بندی رسیده بود که حتی در صورت افشای این حملات، اعتراضات و محکومیت‌های جهانی به راحتی خاموش می‌شود.

اسناد سیا نشان می‌دهد که ایران احتمالا قادر به جمع‌آوری شواهد قاطع استفاده از تسلیحات شیمیایی نیست. این در حالی است که سیا چنین اسنادی را در اختیار داشت. سازمان اطلاعات آمریکا همچنین اشاره کرده بود که شوروی سابق هم از این تسلیحات در افغانستان استفاده کرده و با بازخورد منفی زیادی مواجه نشده است. پیش از این گزارش شده بود که آمریکا در حالی که احتمال می‌داده «صدام حسین» از تسلیحات شیمیایی استفاده می‌کند، با ارائه اطلاعات راهبردی، از عراق حمایت می‌کرده است. اما مروری بر اسناد سیا که از طبقه‌بندی خارج شده و با وجود در دسترس بودن در آرشیو ملی مدت‌ها اشاره‌ای به آن‌ها نشده بود، و همچنین مصاحبه‌های اختصاصی با مقامات سابق دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا، نشان می‌دهد که آمریکا تا چه حد نسبت به استفاده از تسلیحات شیمیایی مطلع بوده است. این اسناد نشان می‌دهد مقامات آمریکایی به طور مداوم از میزان استفاده از گازهای شیمیایی در حملات مطلع می‌شده‌اند. این اسناد به این معنی است که آمریکا رسما در چندین مورد از وحشتناک‌ترین حملات شیمیایی، همدست بوده است.

مقامات ارشد سیا، از جمله «ویلیام کیسی» مدیر اطلاعات مرکزی این سازمان که از دوستان صمیمی «رونالد ریگان» رئیس‌جمهور آمریکا بود، از محل کارخانه تولید تسلیحات شیمیایی عراق مطع بوده است. عراق در این کارخانه سخت تلاش می‌کرد تا به حد کافی عامل خردل تولید کند تا بتواند پاسخگوی نیاز نیروهای خود در خط مقدم باشد. وی مطلع بود که عراق قصد دارد تجهیزاتی از ایتالیا خرید کند تا سرعت تولید مهمات و بمب‌های حاوی گازهای شیمیایی را افزایش دهد. و اطلاع داشت که عراق ممکن است از عوامل اعصاب علیه نیروها و حتی شهروندان ایرانی استفاده کند. سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا حتی به مقامات این کشور هشدار داده بودند که اگر ایران به نقش آمریکا در حملات شیمیایی پی ببرد، ممکن است منافع واشنگتن را هدف قرار دهد.

در یکی از اسناد فوق‌محرمانه سیا به تاریخ نوامبر 1983، آمده است: با ادامه حملات عراق، احتمال اینکه ایران بتواند به موشک‌های حاوی عوامل شیمیایی دست یابد که روی آن‌ها علایم عراقی نوشته شده بود، افزایش یافته است. در آن صورت ایران می‌تواند آن را به عنوان مدرکی به سازمان ملل ارائه کرده و آمریکا را به نقض قوانین بین‌المللی متهم کند. به گفته فرانکونا، همان زمان وابسته نظامی آمریکا در بغداد، آماده‌سازی‌های عراق برای انجام حملات شیمیایی را پیگیری می‌کرد. یک مقام سابق سیا هم می‌گوید تصاویری وجود داشت که نشان می‌داد عراقی‌ها پیش از هر حمله، مواد شیمیایی را به سمت سکوهای پرتاب و در راستای مواضع نیروهای ایرانی منتقل می‌کنند.

فرانکونا که خود یک کارشناس مجرب امور خاورمیانه و مسلط به زبان عربی است، و مدت‌ها در آژانس امنیت ملی و آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا خدمت کرده، می‌گوید اولین بار در سال 1984 زمانی که در امان اردن فعالیت می‌کرده، از استفاده عراق از تسلیحات شیمیایی مطلع شده است. اطلاعاتی که به دست او رسیده بود به وضوح نشان می‌داد که عراقی‌ها از عامل اعصاب «تابون» استفاده کرده‌اند.

اسناد افشاشده سیا نشان می‌دهد کیسی و دیگر مقامات ارشد آمریکایی به کرات از استفاده عراق از عوامل شیمیایی و طرح‌های صدام برای استفاده بیشتر از این تسلیحات مطلع‌ می‌شده‌اند. در یکی از اسناد فوق محرمانه سیا آمده است: اگر عراقی‌ها منابع جدید بزرگی ازعوامل خردل به دست بیاورند، آن‌ها تقریبا قطعا از آن علیه نیروهای ایرانی و شهرهای مرزی استفاده می‌کنند.